Sana ne derse desin, bu sefer olmaz diyeceksin. Bir kere bırakıp gittin, bir daha gidersin, senin için çok kolay gitmek diyeceksin. Kabul etmeyeceksin bir daha onu, canın ne kadar yansa da. Ne kadar çok acısa da kalbin, geri dönmesine izin vermeyeceksin bu defa. Gecelerce ağlayacaksın yine. Özleyeceksin. Çok özleyeceksin ama geri gelmesine izin vermeyeceksin. Aklın doğru olanı yaptığını söyleyecek, kalbin bırak gelsin diyecek. Kalbini dinledin de ne oldu sanki? Daha çok onsuz geceler olacak. Saatin tik-tak seslerini duyacak kadar yalnız olacaksın ama pişmanlık duymayacaksın. Geri gelmesine izin vermediğin için, gidemeyecek bu sefer. Geri gelmesine izin vermediğin için, artık o kadar çok acı çektiremeyecek sana. Geri gelmesine izin verseydin, yine gidecekti. Daha çok anılarınız olacaktı, daha çok acıtacaktı. Baktığın her yerde onu görecektin. Ona benzeyen birini görünce bir umut koşup yüzüne bakacaktın. Onun yokluğu daha çok acıtacaktı bu sefer. Daha çok isteyecektin gelmesini. Hayallerinizi hatırlayacaktın, daha çok ağlayacaktın. Keşke gelmesine izin vermeseydim diyecektin, geç olacaktı. Çok geç olacaktı. Hayatını alacaktı senden. Kalbini de çalacaktı. Artık sadece gecelerini değil, gündüzlerini de alacaktı senden. O yüzden izin verme, dönmesin geri. Geri dönüp tekrar giderse daha çok acır kalbin. Kalbinin acısı bir yana, bir de pişmanlık eklenir yanına. Anılar da acıtır. Daha çok gözyaşı, daha çok anı, daha çok acı, daha çok kırgınlık, daha çok pişmanlık... Daha az sevinç, daha az mutluluk, daha az gülümseme olacak hayatında eğer dönmesine izin verirsen. Bırak gitsin, dönmesin geri.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder