Hayat işte...

Şu hayatta sevdiklerin de olacak, sevmediklerin de. Uğruna öleceğin kişiler de olacak, ne olursa olsun kılını kıpırdatmak istemediklerin de. Sahip oldukların da olacak, olamadıkların da. Hayatını güzelleştirenler, yaşama sevincin olan kişiler de olacak, hayatını çirkinleştirenler de. Her gün görmek istediklerin uzaktayken, hiçbir zaman karşılaşmak istemediklerin hep en yakınında olacak. Sana acı veren her şey seni olgunlaştıracak. Hayatı öğretecek sana. Yaşamayı öğreneceksin. Öğreneceksin ama öğrenirken kalbin çok yara alacak. Yeri geldiğinde kanayacak. Kimi zaman oturup ağlatacak seni yaşadıkların, kimi zaman da iyi ki olmuş, dostum dediğim uğruna ölümü göze aldığım insanların ne olduğunu anlamış oldum diyeceksin. Sonra güçleneceksin. Etrafındaki o kaç yüze sahip olduğunu bilmediğin insanların hepsi için farklı bir yüze sahip olacaksın. İçin acısa bile herkesin yanında, her şeye gülümsemeyi öğreneceksin. Ne kadar ağlamak istesen de insanların yanında ağlayamayacaksın artık. Kimseyle hiçbir sırrını paylaşmayacaksın. Çünkü anlayacaksın, kimseye güvenilmez. Herkes kendi çıkarkarını düşünür ve ona göre hareket eder. Hayatta hep seçimlere zorlanacaksın. Kimseyi düşünmeyip, kendin için en iyi olanını seç. Çünkü herkes böyle yapıyor.